بررسی و نقد دیدگاه پلنتینگا دربارۀ داروینیسم

چکیده پلنتینگا در تبیین تعارض تکامل و آموزۀ خلقت، به تجزیه و تحلیل «نظریۀ تکامل» می پردازد. او نظریۀ تکامل را، که به «واقعۀ عظیم تکاملی» تعبیر می کند، متشکل از چندین نظریه می داند و در قبال بخشی از نظریۀ عظیم تکاملی که «نظریۀ تبار مشترک» است، موضع می گیرد؛ همچنین، برداشت های الحادی را از نظریۀ تکامل ناشی از برداشت نامتناسب «طبیعت گرایانه» از نظریۀ تکامل می داند که در قبال آن، بر این نظر است که می توان از تلقی خداباورانه از نظریه و تلفیقی از نظریه های علمی و نظریه های دینی دفاع کرد. او موضعی دوئمی نسبت به علم اتخاذ می کند و از علم آگوستینی که نوعی نظریۀ علم دینی است، دفاع کرده و برای آن استدلال می آورد. در این نوشتار، نخست، نقدهای هسکر و مک‎مولین به موضع پلنتینگا آورده‎ می‎شود و سپس برخی پاسخ های او تحلیل می گردد؛ در پایان، به بررسی دیدگاه او و ارزیابی نقدهای آن دو منتقد خواهیم ‎پرداخت و نشان ‎خواهیم ‎داد که چگونه هسکر و مک مولین به هستۀ اصلی بحث پلنتینگا دست نیافته اند؛ درنهایت، نیز نقص نظریۀ پلنتینگا برای تعبیر دینی از تکامل نشان‎ داده ‎خواهد شد.